Kumandang adzan Menjadi saksi..
Dalam lirih tawa,
Melawan sedih gelisahku..
Tak seperti biasa,
Perkataanmu yang damai..
Menggumpal dalam mendung resahku..
Dalam lirih tawa,
Melawan sedih gelisahku..
Tak seperti biasa,
Perkataanmu yang damai..
Menggumpal dalam mendung resahku..
Senyumanmu.. Yang teduhkan amarahku..
Seakan-akan menguak terikku..
Setiamu..
Harapanku juga cemasku..
Benarkah kau sudah bosan Dengan rumahku..
Yang tak sanggup lagi Menampung,
Hartamu..
Indahmu..
Dan mungkin juga..
Cintamu..
Seakan-akan menguak terikku..
Setiamu..
Harapanku juga cemasku..
Benarkah kau sudah bosan Dengan rumahku..
Yang tak sanggup lagi Menampung,
Hartamu..
Indahmu..
Dan mungkin juga..
Cintamu..
No comments:
Post a Comment